Starzenie się jest zjawiskiem uniwersalnym, to znaczy, że jest to problem, który dotyka każdego. Ludzie starzeją się i będą się starzeli wszędzie, ale pomiędzy krajami możemy zaobserwować niewielkie różnice w jaki sposób to się dzieje. Zadajmy pytanie: jak starzeją się Polacy?
Od początku lat 90. XX wieku można zaobserwować postępujący proces starzenia się społeczeństwa polskiego. Wiąże się on ze wzrostem liczby osób w wieku poprodukcyjnym, przy jednoczesnej zmniejszającej się ilości ludności w wieku przedprodukcyjnym. Przewiduje się, że w następnych latach ten proces tylko przyspieszy, co wpłynie na różne obszary życia. Następują zmiany w strukturach społecznych – mniej jest dzieci, a więcej osób starszych. Z punktu widzenia gospodarczego – mniej uczniów i późniejszych pracowników, a więcej osób pobierających świadczenia społeczne.
Najważniejszą informacją odnośnie starzenia się społeczeństwa polskiego jest wydłużanie się trwania życia przy jednoczesnym niskim poziomie dzietności oraz zwiększonej emigracji osób młodych. Spowalnia to rozwój demograficzny naszego kraju i wspomniane wyżej zmiany w strukturach społecznych. Jak pokazują statystyki, dłuższe życie to fakt – w 2015 r. przeciętne trwanie życia mężczyzny wynosiło 73,6 lat, a kobiety 81,6. Jeśli chodzi o niski poziom dzietności, zjawisko spadku wartości przyrostu naturalnego widoczne jest w Polsce już od lat 60. XX wieku. Po raz pierwszy osiągnął wartości ujemne po roku 2000 i nic nie wskazuje na to, by ta sytuacja miała się zmienić.
Społeczeństwo polskie wyraźnie starzeje się: od początku lat 90. XX wieku statystycznie przeciętny mieszkaniec Polski postarzał się o ponad 7 lat. W latach 1989-2014 liczba osób starszych wzrosła o ponad 2,9 mln. W 2015 roku liczba Polaków wynosiła 38 milionów 400 tys., z czego 8,8 mln stanowiły osoby w wieku powyżej 60 lat. Jest również więcej kobiet osiągających wiek 60 lat – w przeciwieństwie do mężczyzn. Na 100 mężczyzn przypadają 142 kobiety; żyją one również o ponad 5 lat więcej.
Polska należy do niewielkiej grupy krajów europejskich, w których wystąpiły trzy znaczące długotrwałe zjawiska: spadek płodności, nasilenie emigracji i brak imigracji. Zachodzi również proces zróżnicowania starzenia się społeczeństwa polskiego na poziomie regionalnym.
Godnym odnotowania jest również fakt, że osoby w wieku 60 i więcej lat zamieszkują w Polsce głównie w jedno lub dwuosobowych gospodarstwach domowych. Głównym źródłem dochodu osób starszych są emerytury, drugim zaś źródłem jest renta z tytułu niezdolności do pracy.